Dag Loïc,
Het zal niemand verbazen als ik zeg dat het eventjes zoeken is naar het goeie ritme en de juiste verdeling tussen bezig zijn met jou, een beetje (veel) werken en voldoende aandacht geven aan iedereen. Vandaar dat dit babbeltje eventjes op zich liet wachten, maar soit. Vandaag ben je 7 weken oud en amai, we hebben het geweten. Anderhalve kilo zwaarder en 6cm groter, alstublieft!
Hoewel alles fantastisch goed met je gaat zijn er toch een paar zorgjes die niet bepaald bevorderend werken voor een overbezorgde mama als ik. Zo blijven die verrekte neutrofielen je parten spelen, hoorde de lieve dokter van Kind en Gezin een ‘ruisje’ en heb je sedert gisteren je eerste verkoudheidje te pakken. Het ruisje werd inmiddels door de knappe dokter De Cono geanalyseerd en kreeg het etiket ‘op te volgen’, de verkoudheid bleek gelukkig ‘maar’ een verkoudheid, hoewel ik al even vreesde voor dat RSV-gedoe, maar toch. Face it, ik ben een mama van het type ‘ik neem geen risico’. Laat ze maar lachen. Ja, ik ben bezorgd om je. Ja, wellicht overbezorgd. So? Ik zie je graag, en dan is alles gepermitteerd.