Dag Loïc,
Eigenlijk wou ik eergisteren al een babbeltje met je doen maar uitgerekend dan crashte de database van je site. (leg ik je later nog wel uit). Waarom precies eergisteren? Omdat eergisteren de dag na je babyborrel was en ik het daar toch nog eventjes met je over wou hebben en omdat het tegelijk de dag was waarop mijn meme (jouw ‘kleine’ meme dus) 95 jaar zou zijn geworden. Soit, dan doen we het maar met 2 dagen vertraging.
Het zal ongetwijfeld allemaal een beetje aan jou zijn voorbijgegaan, maar jouw babyborrel was een leuk feest. Blije kindjes, lieve mensen, lekkere (en supermooie!) taart, alles erop en eraan. Je zal wel rap merken dat ik een denkertje ben en af en toe stilsta bij dingen die anders zomaar verdwijnen in de massa. Weet je wat ik zo super vind? Dat er op jouw feest een hele batterij warme mensen waren, die tegelijk gewoon en toch speciaal zijn.
Buren met net dat tikje meer, vriendjes en vriendinnetjes met een lange geschiedenis, kennissen die vriendjes geworden zijn, een ex-lief-nu-dik-maatje, een ex-collega-nu-dik-maatje, … Iedereen was benieuwd je te zien. Iedereen vond je geweldig en niet alleen omwille van het ongelooflijk cool kostuumpje dat we vrijdag samen stiekem gingen halen. Deed me plezier en dat wou ik gewoon even zeggen.
Maandag was alweer speciaal. 95 jaar geleden werd er een ongelooflijk wow-mini-mensje geboren. Zo eentje als jij maar dan een vrouwelijke variante. Ook zo mooi, zo lief en zo uniek. Hoewel jij in de eerste plaats een Loïcje bent ben je ook een klein beetje een Judithje, net zoals mijn mega meme. Dankzij haar heb jij een fantastisch coole 2de naam…