Gisteren beloofde sowieso een spannende dag te worden. Echo, nekplooimeting, maar eigenlijk gewoon vooral ‘het ne keer zien’ van onze dolliebeebie. Onze date stond gepland om 11u30 maar die werd dankzij het acuut ter wereld komen van 3 andere beebies uitgesteld tot zomaar eventjes 20u45.
Soit, geduld loont. Dolliebeebie was in form, en toegegeven, ik had er geen idee van dat een duimende baby van 9,8cm en ocheerkes 60 gram zo een felle rechter kon hebben. Als dolliebeebie een jongen blijkt te zijn kunnen de Hazard-broerkes maar beter opletten. Als het een meisje is, dan is het ongetwijfeld genetisch belast met voetbal-verslaafde genen.
Nu dolliebeebie op ongeveer 12 weken gezond en wel blijkt te zijn is er geen enkele reden meer om het Grote Nieuws niet over de daken te gaan uitschreeuwen. Siebe is alvast razend enthousiast vertrokken met een kopie van de echo’s in z’n boekentas… Dus bij deze een ongelooflijke welkom aan de nieuwe lezers, schrijf jullie in op de updates en op naar dolle dolliebeebie avonturen…