Ik durf de zoon al eens een kadootje kopen. Zo eentje waar de andere mama niks van weet, zo eentje tussen ons, na school zo… Meestal een klein autooke dat thuis direct wordt toegevoegd aan de inmiddels redelijk impressionante verzameling andere kleine autookes. Ja, ik weet het, ik verwen hem teveel, maar eigenlijk doe ik het ook een beetje voor mezelf. Ik geniet gewoon keihard van de toot die hij opzet telkens hij de deur van de auto opendoet in afwachting van al dan niet een autooke.
Gisteren was machtig. Daar zat hij dan; braaf wachtend op het schoolbankje en daar kwam ik dan, nietsvermoedend hem ophalen.
Loïc: Mama, ik heb een kado voor jou.
Ik: Euh voor mij?
Loïc: Ja, een stokje. Kijk maar in mijn boekentas. Speciaal voor jou, meegenomen van op de speelplaats, omdat ik je graag zie.
Mega vond ik het.
4 reacties
En dan mag nen mens niet smelten ?!
Zowaar een schoon stokske, zoniet het schoonste! Ik heb zo een doos met allemaal pluimkes, steentjes en ja ook stokskes. Een doos die ik na mijn kroost en honden het eerste is dat ik meeneem als er brand uitbreekt.
Smelt!!
De mooiste trofee van de dag! x