Dag Loïc,
6 maand begot. Jezus, wat gaat de tijd snel. Ongelooflijk dat ik je nu al 185 ochtenden al lachend uit je bedje mag halen. Zei ik al dat ik je super vind? Ik denk het wel, maar voor de zekerheid vereeuwig ik het ook graag hier nog een keertje. Ik besef heel goed dat er een moment komt dat ik eens ‘nee’ tegen je zal moeten zeggen, dat ik je pedagogisch gewijs dingen zal moeten verbieden en dat ik je wellicht vroeger dan ik nu durf denken, zal moeten duidelijk maken dat een bezoek aan Dreamland niet gelijk staat aan het opkopen ervan. Zorgen voor later.
Het hoort erbij maar voorlopig leven we nog samen in een wereld waar je alles mag. Gooi je nu iets op de grond, dan zijn we blij met het feit dat je al zooo flink dingen kan vasthouden en wegkieperen. Als je grote broer exact hetzelfde doet zijn we boos 🙂 Nochtans kan hij qua schattigheid ook best wel tellen. Och ja, alles heeft z’n tijd denk ik dan. Laat dan nu de tijd zijn dat ik je nog alles toelaat. Gewoon omdat ik je zo super vind 🙂