Dag Loïc,
Je weet dat ik elke dag met jou speciaal vind, maar vandaag had toch net dat tikje meer. Precies 1 jaar geleden kwam je met je armpje omhoog uit mama’s buik. Ik hoor het dr. Decraene nog altijd zeggen, ‘hou u klaar, hij gaat geboren worden’. 1 augustus 2014, 8u32, het moment waarop ik voor altijd jouw mama werd.
Toen al wist ik dat ik je voor altijd en onvoorwaardelijk de mooiste, de schattigste en de liefste zou vinden. Na vandaag kan ik er ook officieel aan toevoegen dat ik je pas op je 24e naar je eerste fuifje laat gaan. Ja, ik ben overbezorgd. Ik weet het wel. Ja, ik panikeer te snel. Ik weet het ook wel. Maar hey, het is nu zo, dus probeer er gewoon maar aan te wennen. Goed?
Eigenlijk vind ik zo’n eerste verjaardag best wel een beetje emotioneel. Aan de ene kant terugdenken aan vorig jaar, aan de andere kant feest vieren met mensen die je graag zien en aan de nog andere kant ook eventjes stilstaan bij een soort gemis van een aantal mensen die er niet meer kunnen bijzijn.
Mocht mijn meme er kunnen bijzijn, had ze ongetwijfeld een envelopke ‘mee ne cens’ uit hare soutien getoverd. Mijn opa had sowieso (bij bakker Bundervoet uiteraard) een gigantische ijstaart voor je besteld en mijn pa die had je ongetwijfeld verteld over de bruggen die hij vroeger had getekend.
Anyway, ik vond het net als jij een wow-dag. Dankjewel om zo een ongelooflijke kerel te zijn.
1 reactie
Dag Loïc, proficiat met je 1e verjaardag! Je bent een pracht van een kereltje, zo eentje om te knuffelen en te zoenen. Daar heb jij nu weinig tijd voor denk ik want je bent volop aan het kruipen, leren stappen en je begint goed te brabbelen.
Jouw mama staat dag en nacht voor je klaar en je grote broer en zus houden enorm van jou, het is maar dat je het weet?.
Binnenkort kom ik zeker eens op bezoek!