Babbel 17 met Loïc

Dag Loïc,

Het zal je wellicht niet ontgaan zijn dat jij gezegend bent met een Grote Zus en Grote Broer. Als gevolg daarvan ben jij officieel het kakkenestje van ons gezin, en nog wel voor altijd. Word je daardoor extra verwend? Eigenlijk een beetje wel, maar dan vooral door de extra luxe die gepaard gaat met het hebben van een oudere zus en broer. 

Jouw Grote Broer, en daar gaat dit babbeltje ook wel een beetje over, is er eentje van het kaliber ‘Mega’. Toegegeven, hij pakt je niet altijd even subtiel aan en durft al eens doodleuk je tut uit je mond te trekken in een poging om eens met je in dialoog te gaan, terwijl hij eigenlijk alleen maar graag met jou wil spelen.

Weet je Loïc, jouw broer is een speciale gast. Afgelopen donderdag hebben 2 straffe dokters ons uitgelegd wat hem precies zo speciaal maakt en waarom hij soms anders is dan andere Grote Broers. Niet simpel allemaal, en als we een paar kledingmaatjes verder zijn, doen we deze babbel nog wel eens over, maar ik vind het toch belangrijk dat ik je nu al één en ander vertel.

Soms is je broer niet de meest makkelijke man, wel integendeel. Soms maakt hij mij knetterder dan knetter. Soms wordt hij zomaar ineens razend kwaad, brult hij het huis bijeen en gooit hij vanalles in het rond. Soms vraag ik hem iets en wil hij dat gewoon niet doen. Soms lacht hij mij doodleuk uit, zonder dat hij dat eigenlijk beseft. 

Maar soms! En eigenlijk best wel vaak, is hij gewoonweg de liefste Grote Broer ter wereld. Soms knuffelt hij je plat, kust hij als de beste en zegt hij heel overtuigd ‘ik zie je graag’. Soms transformeert hij in een Strijkparel-Artiest en maakt hij de mooiste kunstwerken. Soms waant hij zich Mario Bros en speelt hij de levels van het dak op z’n Nintendo. 

Weet je Loïc, en da’s eigenlijk het allerbelangrijkste… Wat hij ook doet, hij is gewoon altijd mijn Superman. Jouw Grote Broer waar jij later sowieso naar zal opkijken, mijn Grote Vent die ik onvoorwaardelijk graag zie.