Dag Loïc,
Het is erg. Zot erg om eerlijk te zijn. Als ik zo verder doe heb ik vroeg of laat een monsterboete aan mijn rekker wegens te snel leven. Ik zie 2 opties; of ik zoek iemand die ervoor kan zorgen dat mijn dagen vanaf nu uit 48uren bestaan of ik capituleer en pak het anders aan.
Ik wil best een ondernemende mama zijn, heel veel werken en tandjes bijsteken waar nodig maar als mijn vrije tijd enkel nog bestaat uit een KAA Gent match zien op Play Sports (wat ik overigens echt wel ben gaan appreciëren) dan is het tijd voor bezinning.
Eerste voornemen: Ik relativeer (nog meer). Toestanden zijn er en zullen er altijd zijn maar ik wil ze minder aan mijn hart laten komen dan voordien.
Tweede voornemen: Ik doe het één na het ander en geen 20 dingen tegelijk. Ik ben een vrouw, het is dus evident dat ik dat wel kan, maar ik wil het gewoon niet meer. Dus hup, trek maar een nummerke en wacht uwe tijd af.
Derde voornemen: Ik word zorgelozer. Het God schept den dag, moeder de soep principe.
Vierde voornemen: Ik wil weer massa’s foto’s maken. Jouw toot is gewoon te schattig en te perfect om dat niet te doen.
Goed voor jou?
2 reacties
Denk dat peertje daar zeker en vast mee akkoord gaat… Dit is bovendien superlief gevraagd..
Weet alvast dat dat van de 48 uren ‘onmogelijk ‘ is, maar denk wel na over de voornemens die je wil maken, want peertje is het “meer dan waard”.
Zo herkenbaar. Samen op zoek naar de pauzeknop? Ik geef een gil als ik hem gevonden heb..jullie ook? Cliche ten top maar het gaat echt snel en Peer is nen gigantische perenboom voor je het weet…..xxx