Verdrietig

Loïc,

Ik lig in de knoop. Door jou en ja, ook met jou. Ik ben altijd al het soort mama geweest die graag dingen duidt, die ervoor kiest om te praten, die probeert rust te geven en in dialoog gaat. Meer dan eens kreeg ik daar opmerkingen over, dat ik meer moet afbakenen, dat ik strenger en harder moet zijn. Soms onterecht maar zeker ook vaak terecht.

Ik besef elke dag meer en meer dat jij een speciaal hoofdje hebt. Ik besef ook dat ik, door 14 jaar lang jouw broer mee te hebben opgevoed, daar wellicht anders mee om ga dan de mensen rondom mij. Ik bedoel daarmee dat mijn grenzen veel hoger liggen door alles wat ik intussen zag passeren. Enerzijds ben ik daar blij om, want dat geeft mij  draag- en veerkracht om door te gaan wanneer iemand anders stop zegt, maar tegelijk weet ik dat ik door constant die grenzen te verleggen ik alleen maar zelf de dupe word van mijn utopisch streven naar rust.

Gisteren in de vooravond was jij stout. Heel stout. Immens stout. Je deed mij en ons pijn. Je plaatste mij in een onmogelijke positie waar ik bijna compleet buiten mezelf moest gaan om jou tot rust te brengen. Ik wil dat niet meer, Loïc. Ik wil en kan het niet meer.

Misschien onderschat ik de impact van afgelopen jaar, van 2 verschillende huisjes en net daarom wil ik dat iemand ons helpt. Geen flauw idee wie, maar iemand die helpt om nog beter met jouw hoofdje te kunnen omgaan. Iemand die mij snapt wanneer ik zeg dat ik doodsbang ben om door jouw soms zo impulsieve agressie mensen die ik graag zie te verliezen.

Elke dag opnieuw steek ik ontzettend veel energie om jou voorspelbaarheid en structuur te geven. Ik zie jou graag en ik ben trots op alles wat jij kan, op jou zo ontzettend lieve en zachte kant. Maar ik weiger een plaats te geven aan jouw buien van woede en agressie. Naast mama wil ik meer dan ooit ook ik zijn. Mogen zijn en kunnen zijn. Ik heb alles en iedereen die ik wil op het juiste plekje rond mij. Ik wil rust geven en rust krijgen. Ik wil genieten. Ik wil leven.

Dus Loïc, samen gaan we ervoor. Jij en ik. Jij en wij.